رابطه بین دلبستگی، تغذیه با شیر مادر و شیوه از شیر گرفتن کودک با سبک-های ارتباطی و اعتماد بین فردی در بزرگسالی

چکیده مقدمه:ارتباط اولیه کودک با مادر اساس نوع روابط فرد در بزرگسالی است. برای داشتن رابطه بین فردی سالم اعتماد عاملی ضروری است . پژوهشگران بر اهمیت رابطه مادر-کودک در دوران شیر خوارگی تاکید زیادی دارند و نشان داده اند که سلامت یا بیماری روانی افراد بزرگسال از رابطه اولیه مادر-کودک تاثیر می پذیرد و این رابطه بر سبک های ارتباطی و اعتماد در روابط بین فردی در بزرگسالی تاثیر بسزایی دارد. لذا پژوهش حاضر به دنبال بررسی رابطه بین دلبستگی،نوع تغذیه (باشیرمادریاشیر خشک) وشیوه ازشیرگرفتن کودک(تدریجی یا ناگهانی) باسبک های ارتباطی واعتمادبین فردی در بزرگسالی است. مواد و روشها:در پژوهش حاضر180 نفر ( 95 مرد 85 زن) بین 16 تا 26 سال پرسشنامه های سبک های دلبستگی،سبک های ارتباطی واعتمادبین فردی راتکمیل کردند و اطلاعات مربوط به نوع تغذیه و روش از شیر گرفتن آن ها در یک مصاحبه شفاهی ازمادران شرکت کنندگان دریافت شد. یافته های پژوهش:نوع تغذیه وروش ازشیرگرفتن ارتباط معناداری با سبک های ارتباطی واعتماد بین فردی ندارد. بین جنسیت با سبک ارتباطی مبارزه گر واعتمادبین فردی رابطه معناداری وجود دارد(0.05>p). بین سبک های دلبستگی وسبک های ارتباطی رابطه معناداری به دست نیامد اما بین سبک های دلبستگی واعتماد بین فردی رابطه معناداری وجودداشت (0.00=p) بحث و نتیجه گیری:نوع دلبستگی با سبک های ارتباطی و اعتماد بین فردی در بزرگسالی رابطه معناداری دارد. لذا آموزش به مادران در باره نحوه پاسخگویی به نیازهای کودکشان می تواند گام مهمی در شکل گیری روابط بین فردی سالم و بهنجار در بزرگسالی باشد